Yine Twitter’da #sahipsizelazığ konu başlığını görünce yine ne oldu da gündeme girdik diye bakayım dedim. Ocak 2020’de yaşadığımız depremden sonra ilimizin afet bölgesi ilan edilmesiyle ilgili konu, Düzce depreminden sonra Düzce’nin afet bölgesi ilan edilmesiyle yeniden gündeme gelmiş.
Kısaca karşılaştıracak olursak;
Depremin şiddeti; Elazığ: 6,8 Düzce:5,9
Ölü sayısı; Elazığ:41 Düzce:0
Deprem anında yıkılan bina sayısı Elazığ:5 Düzce:0
(Sonrasında Elazığ’da 34 bin konut yıkıldı/yıkılmak zorunda kalındı)
Yine o dönemde gerek sosyal medyada, gerek muhalif milletvekilleri vasıtasıyla TBMM’de konu gündeme getirildi, halkın bu yönde talebi vardı fakat Ak Parti Milletvekilleri ve bazı bakanlar kanunda ‘afet bölgesi’ ibaresinin olmadığını, afet bölgesi ilan edilemeyeceği şeklinde açıklamalar yaptılar. Üzerinden çok zaman geçmemişti ki Rize de sel felaketi yaşandı. Sayın Cumhurbaşkanı bölgede aynen şunları dedi: “Bakanların ve ilin milletvekillerinin talebi doğrultusunda Rize’yi afet bölgesi ilan ettik”.
Kesinlikle yanlış anlaşılmasın, gerek Rize’de gerek Düzce’de neden afet bölgesi ilan edildi, neden devlet onlara sahip çıktı demiyoruz. O noktada gereken yapılmıştır. Bizim sorunumuz şu; neden Elazığ adam yerine konmuyor? Çok daha büyük yıkım ve acılar yaşanmış olmasına rağmen Elazığ neden üvey evlat muamelesi görüyor?
Her şey oy için mi yani, Elazığ halkı kurulduğundan beri Ak Partiye zaten oy verdiği, çantada keklik olarak görüldüğü için mi sorun yaşadığında arkasında devleti göremiyor? Elazığ’dan başka adı sahipsize çıkmış tek bir il daha var mıdır Türkiye’de?
Afet bölgesi ilan edilmesi tüm maddi kayıpların devlet tarafından karşılanması demektir. Bu durumda birileri için çantada keklik olan ilimizin neden görmezden gelindiği de ortadadır. Hatta aynı birileri o günlerde sahipsiz Elazığ diyenler için yerel kanalda “Elazığ’ın sahibi yok diyenlerin sahibi yok. Gidip kan tahlili yapsınlar, bunların kanında ihanet 19 virüsü var” dedi. Şimdi görüyor musunuz kimin kanında ne var?
Unutma Elazığlı, kimin ne dediğini de, kimin ne yaptığını da unutma!