Günlük hayatın yoğun temposu içinde çoğu zaman kendimizi unutuyoruz. Sabah başlayıp akşama kadar süren işler, sorumluluklar, trafik, kalabalıklar derken zamanın nasıl geçtiğini fark etmiyoruz bile. Ama insanın ruhunu besleyen, ona gerçekten nefes aldıran şeyler, çoğu zaman bu telaşın dışında kalıyor. Oysa hayatı anlamlı kılan, bize bir şeyler katan, ruhumuza dokunan küçük ama derin anlar var: bir film, bir kitap, bir sohbet ya da bir yürüyüş...
Film izlemek, birçok kişi için basit bir eğlence aracı gibi görünse de aslında çok daha fazlasıdır. Her film, bir pencere açar önümüze. Başka hayatları, başka acıları, başka sevinçleri gösterir. Bazen geçmişe götürür bizi, bazen geleceğe dair umutlar kurmamıza yardımcı olur. Sadece birkaç saatlik bir izleme deneyimiyle bambaşka bir dünyanın içine gireriz. Ve o dünya bize kimi zaman cesaret verir, kimi zaman empati kazandırır, kimi zamansa kendi hayatımızla yüzleşmemize vesile olur.
Ama film izlemek, yalnızca koltuğa oturup ekrana bakmak değildir. Asıl önemli olan, o film bittiğinde sende ne kaldığıdır. Kendine şu soruyu sormaktır: Bu film bana ne anlattı? Ne hissettirdi? Hayatımda neye farklı bakmamı sağladı? Eğer bu soruların bir cevabı varsa, işte o zaman izlediğin şey gerçekten sana bir şey katmıştır.
Bununla birlikte, sosyal aktiviteler, insanın kendini geliştirmesi ve hayatla bağ kurması açısından son derece kıymetlidir. Sürekli evde oturmak, dijital ekranlara hapsolmak; uzun vadede insanı yalnızlaştırır. Oysa bir tiyatro oyununa gitmek, bir sergiyi gezmek, bir kitap kulübüne katılmak ya da sadece bir dostla kahve içip sohbet etmek bile insanın ruhuna iyi gelir. Çünkü insan, sosyal bir varlıktır. Paylaştıkça büyür, konuştukça rahatlar, anlattıkça kendini tanır.
Üstelik bu aktiviteler sadece eğlence amaçlı değildir. Her biri farklı bir bakış açısı kazandırır. Tiyatroda bir karakterin mücadelesine tanık olurken kendi mücadelemizi sorgularız. Bir konserin coşkusunda hayatın ritmini hissederiz. Bir atölyede üretmenin keyfine varır, yeni beceriler ediniriz. Bunlar bize sadece keyifli zamanlar sunmakla kalmaz; aynı zamanda kişisel gelişimimize katkı sağlar.
Özetle, hayatı dolu dolu yaşamak istiyorsak, kendimize yatırım yapmaktan kaçınmamalıyız. Bir filmi dikkatle izlemek, bir kitaba içtenlikle sarılmak, bir sohbette kalpten konuşmak ya da bir etkinlikte bulunmak… Bunlar sadece zaman geçirmek değil; ruhumuzu, zihnimizi ve kalbimizi beslemek demektir.
Unutmayalım ki hayat, sadece çalışmak, koşmak ve yetişmeye çalışmakla geçmemeli. Kendimize ayırdığımız her nitelikli an, bizi daha farkında, daha üretken ve daha mutlu bir insan yapar. Çünkü aslında bir film, bir kitap, bir sohbet… Hayatı gerçekten yaşanabilir kılan detaylardır.